با سلام و آرزوي صبر و سلامتي براي شما, مايليم به عنوان سوال اول به ما بگوييد كه آيا امسال برنامه اي را در يادبود بهنود برگزار مي كنيد؟
آقاي رمضاني: سلام و تشكر از اين كه تماس گرفتيد. بله ما امسال براي بهنود مراسمي برگزار خواهيم كرد. اين مراسم, 26اسفندماه در شهرستان قائمشهر, روستاي قراخيل, مسجد امام حسين از حدود ساعت 2و نيم تا 4و نيم عصر خواهد بود. و در اين روز بر سر مزار بهنود جمع ميشويم .
دومين سوال ما, در واقع يك درخواست صميمانه از شما است. درخواست داشتيم كه يكي از بهترين لحظات تان با بهنود را براي ما بازگو كنيد و اينكه احساس قلبي تان در مورد او چيست؟
آقاي رمضاني (در حالي كه بغض خود را پنهان نمي كند, با صدايي مصمم و درعين حال, لرزان از فروريختن اشك ها) پاسخ مي دهد: بهنود آزادانديش و آزاده بود. همه لحظاتش شيرين بود. به تازگي در كنكور قبول شده بود و آرزوها داشت.
او در فكرش انسانيت بود, از آزادي صحبت مي كرد. هنگامي كه به وضعيت در خاورميانه نگاه مي كرد, مي گفت, آزادي تاوان دارد.
اين عين گفته او بود. تفسيرش بماند براي عاقلان...
او همه جا با من است. من هميشه و هر روز به ياد او و همراهش هستم.
من هم مانند او مي خواهم كه همه آزاد باشند. من اعدام كسي را نمي خواهم, من قتل كسي را نمي خواهم, فقط يك چيز مي خواهم و آن اينكه واقعيت ها, حذف نشوند. بايد ديد كه امثال بهنود, چه كساني بودند. بايد راه شناخت آن ها را پيدا كرد و نبايد واقعيت ها كتمان شوند. نظر من, اين است.
آخرين سوال را به خود شما واگذار مي كنيم و اينكه اگر ناگفته اي در مورد بهنود وجود دارد كه بايد بيان شود, برايمان بگوييد. مشتاقيم كه از زبان شما بشنويم.
آقاي رمضاني: به نظر من, بهنود روسفيد تاريخ شد. ولاتحسبن الذين قتلوا في سبيل الله اموات بل احياء عند ربهم يرزقون. او روسفيد تاريخ شده است. بهنود, آزادانديش بود. او هميشه با مااست و فراموش نمي شود.
